Korzystanie z gier hazardowych polega na tym, że ryzykujemy coś wartościowego (np. pieniądze) w nadziei na osiągnięcie bardziej pożądanych wyników. Istnieje wiele form hazardu, począwszy od nieformalnych zakładów wśród przyjaciół do zakupu biletu na loterii, czy gier takich jak ruletka. Ponieważ hazard obejmuje szeroki zakres działań, trudno jest oszacować jego występowania w społeczeństwie. Niemniej jednak, nadal potwierdzany jest rozwój branży hazardowej w skali globalnej. Badania ukazują, że ponad 70% dorosłych przyznaje się do konieczności grania w jakiejś formie hazardu w roku poprzednim (Cox, Yu, Afifi, i Ladouceur, 2005; Wielka Brytania Gambling Commission, 2007 r.; Welte, Barnes, Wieczorek, Tidwell, i Parker, 2002) sugeruje to, że hazard jest rozpowszechniony i popularny. Naukowcy określają społeczne i biologiczne czynniki, które są związane z motywacją ludzi do gier hazardowych (Lee, Chae, Lee, & Kim, 2007; Smith, Hodgins, I Williams, 2007; Stewart & Zack, 2008), niektóre z najczęstszych przyczyn jest chęć zarabiania pieniędzy, w celu złagodzenia nudy, oraz granie towarzysko. Mimo, że hazard jest nieszkodliwą formę rozrywki dla większości ludzi, dla niektórych jest to potencjalnie szkodliwy. Nadmierny hazard może zakłócić indywidualne, rodzinne i zawodowe życie oraz może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak emocjonalne załamania, finansowe problemy, utrata pracy, rozpad związku, i samobójstwa (Petry, 2005; Petry i Armentano, 1999). Biorąc pod uwagę, że rekreacyjne hazard może prowadzić do problemów z hazardem (Clarke et al. 2006), ważne jest zbadanie, dlaczego ludzie angażują się w hazard.
Najnowsze badania sugerują, że jednym z czynników psychologiczno- społecznych które mogą stanowić być motywacją dla niektórych ludzi do zaangażowania się w gry hazardowe jest osobista względna deprywacja (Callan, Ellard, Shead, i Hodgins, 2008; Haisley, Mostafa, i Lowenstein, 2008). Osobista względna deprywacja odnosi się do uczucia oburzenia i niezadowolenie wynikającego z przekonania, że jest się pozbawionym
pożądanego efektu, nagrody (np. awansu w pracy) i zasługuje się na więcej (por. Crosby, 1976; Olson, Herman, i Zanna, 1986; Walker i Smith, 2002). Badania wykazały, że poczucie osobistej względnej deprywacji może mieć różne negatywne konsekwencje, w tym niższe subiektywne samopoczucie (Ellaway, McKay, Macintyre, Kearns, i Hiscock, 2004; Luttmer, 2005; Walker, 1999), zwiększone fizyczne objawy stresu (Walker i Mann, 1987), gorszy stan zdrowia fizycznego (Eibner i Evans, 2000) Ponieważ jest to stan nieprzyjemny ludzie często są motywowani do jego zmniejszenia poprzez angażowanie w różnych zachowania w celu osiągnięcia wyników, na które, jak sądzą, zasługują, (np. poprzez samodoskonalenie, szkolenia zawodowe; Hafer i Olson, 1993; Olson, Rose, Meen, i Robertson, 1995; Zoogah, 2010).
Pojawiły się badania, które dostarczyły dowodów na związek między osobistym poczuciem względnej deprywacji i hazardem. Autorzy tego badania badają powiązanie poczucia względnej deprywacji i mechanizmu pragnienie natychmiastowej nagrody. Korzystanie Potwierdzili oni ogólne hipotezy że osobiste względnej poczucie deprywacji przekłada się na hazard poprzez wzrost pragnienia natychmiastowej nagrody, nawet jeśli mniejszej. Badanie 1 wykazały, że manipulacja eksperymentalna osobowym poczuciem względnej deprywacji powoduje wzrost preferencji uczestników dla mniejszych i wcześniejszych nagród. Badania 2 i 3 wykazały, że zmniejszyła się gotowość do odroczenia gratyfikacji, co doprowadziło do wzrostu zachowań hazardowych. Badanie 4 wykazało, że preferencje dla mniejszych i wcześniejszych nagród mediuje statystycznie zgłaszaną względna deprywację i jej wpływ na hazard.
Na podstawie artykułu: Callan, M. J., Shead, N., i Olson, J. M. (2011). Personal relative deprivation, delay discounting, and gambling. Journal Of Personality And Social Psychology, 101(5), 955-973
Źródło grafiki: www.systemyruletki24.eu/wp-content/uploads/2011/04/ruletka.jpg
